با توام با تو که با خاطره ها همدستی

تو که یاغی شدی و راه گلویم بستی

از میان همه ی مردم این شهر چرا

تو فقط بر سر عهد و قسمت پابستی

قسمت را بشکن حال و هوایم خوش نیست

نشئه ای یا که خماری؟ نه، خدایا مستی

تو مگر دربدری خانه نداری ای بغض

همه شب سرزده مهمان گلویم هستی

قسمتم غصه و غم بود که از روز ازل

هر کجا کار من افتاد تو آنجا هستی

گله کم می کنم انگار به هم می آییم

من و تو جام می و این غزل و بدمستی 

اسماعیل ساسانی