کوچ کردی از من و از روزگارم بی خبر

پر کشیدی سوی ییلاقی از اینجا خوب تر

بال و پر دارم ولی پرواز یادم رفته است

رفتی و من ماندم و یک انتظار بی ثمر

گر چه می دانم نمی آیی ولی هر روز صبح

آب و جارو می کنم این خانه را با چشم تر

آنقدر خوش باورم با اینکه با او دیدمت

دستپاچه می شوم با هر صدای زنگ در

خوب می دانم چه می خواند درون گوش تو

"قد دنیا دوستت دارم" ولی من بیشتر

من زمین تو آسمانی من کجا و تو کجا

من فقط یک ماه دارم تو هزار و یک قمر

رسم قو ها رسم کفتر های هر جایی نبود

عشق یعنی زندگی تنها برای یک نفر

اسماعیل ساسانی