عاقبت بانو شدی مضمون اشعارم

من گرفتارت شدم، گشتی گرفتارم؟

وه! چه حالی دارم از روزی که گل کردی

از نفس های تو باید نسخه بردارم

شعر هایم بوی گل برداشت، از امروز!

جای گل نامت می آید توی اشعارم

بوی شب بو داری و وقتی که می خوابی

محو زیبایی تو تا صبح بیدارم

................................

.................................

من دو خط چیزی نگفتم تا در آرامش

میخ لبهایت بکوبی روی دیوارم

گر چه با لکنت ولی این بار خواهم گفت

جز محالات است از تو دست بردارم

لهجه ات شیرین ترین آهنگ دنیا و

من مَ من من، دوست، من من دوستت دارم 

اسماعیل ساسانی

کاشکی همسایه مان بودی که از پرچین تان

یک بغل خنده بچینم از لبانت دزدکی

اسماعیل ساسانی

ببند آن چشم های خسته را مهتاب شب هایم 

برایت شعر دم کردم که بی تابی

گلم لالا

((اسماعیل ساسانی))

دوستت دارم، ولیکن دیگرعاشق نیستم

من برای عاشقی شاید که لایق نیستم

پیچکی پیچیده دور شمعک ایوان تو

سینه ای پر داغ دارم، من شقایق نیستم

برکه ای پر اشکم و لبریزم از بی مهری ات

مثل یک مردابِ پیرم، جای قایق نیستم

گر کدر باشم ولی یکرنگ تر از شیشه ام

آینه هستم ولی آئینه ی دق نیستم

ساعتم بر دست تو، هرگز نگاهم کرده ای؟

خسته از تکرارم و مست دقایق نیستم

من تو را می بینم و تو دیگری را نازنین

فلسفه چینی نکن من اهل منطق نیستم

اعترافی می کنم اما دروغم را ببخش

دوستت دارم ولیکن، دیگر عاشق نیستم

اسماعیل ساسانی                

من بی نهایت عاشقم

اما توقع هیچ هیچ

باور بکن خال لبت گشته همه دنیای من

اسماعیل ساسانی 

آفتاب گندمین، نقاش زیبای نسیم

صبح شد ،آبی بکش تن پوش این جالیز را

قند در پهلوی چای و نان هم آغوش غزل

طرح لبخندی بزن کامل بکن این میز را

اسماعیل ساسانی

قسم به دانه ی گندم که جلد بام توام

کنار پنجره ات آب و دانه ای داری؟

اسماعیل ساسانی

کودک عشق تو چون افسانه ها شد مرد آه 
حسن تو یوسف شد و دوریت کورم کرد آه 
نیستی اینجا فقط گاهی تجسم کن کمی 
چای رنگ غصه ها،چون روزگارم سرد آه 
بازگرد و حال و روز فصل فصلم را ببین 
برگ خردادم ولی چون قلب آذر زرد آه 
فاصله مرگ و جنون در پیش، حالم خوب نیست 
شب همان روز است اما با دلم همدرد آه 
از غمم سیگار با سیگار روشن می کنم 
تا بماند زنده روح خسته و شبگرد آه 

اسماعیل ساسانی

همه دارایی من یک تو فقط بود اگر

شعرهایم بخدا این همه ای کاش نداشت

اسماعیل ساسانی

و عشق پیراهنی است گشاد 

که هیچوقت به تنم نمی آید...

اسماعیل ساسانی